สุนัขจิ้งจอกในดงหนาม

ในเช้าวันที่อากาศแจ่มใส นายพรานคนหนึ่งออกล่าสุนัขจิ้งจอกจอมเกเรในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง

เจ้าสุนัขจิ้งจอกวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต จนไปถึงพุ่มไม้หนึ่ง มันกระโดดเข้าไปหลบจนพ้นจากสายตาของนายพรานได้

"โอ๊ย.....โอ๊ย เจ็บเหลือเกิน " เจ้าสุนัขจิ้งจอกร้องด้วยความเจ็บ เพราะในพุ่มไม้ที่มันกระโดดเข้าไปหลบภัยเมื่อครู่นี้ เต็มไปด้วยหนามแหลมคมทั้งนั้น ทำให้เจ้าสุนัขจิ้งจอกเกิดรอยแผลหลายแห่งเลยทีเดียว

"หยุดร้องครวญครางสักทีเถอะ อย่างน้อยเจ้าก็คิดเสียว่าเป็นแผล เดี๋ยวก็หาย ซึ่งดีกว่าที่เจ้าจะต้องเสียชีวิตไปน่ะ "  พุ่มไม้หนามบอกสุนัขเจ้าจิ้งจอก

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 

ไม่ควรครวญครางในปัญหาเล็กๆน้อยๆ ที่จะได้มาซึ่งประโยชน์มหาศาล

อ้างอิง http://fable.kippo.com