วันที่ 24 เดือนมกราคม พ.ศ.2556 เป็นวันที่ลูกเสือโรงเรียนดอกคำใต้วิทยาคม ต้องไปเข้าค่ายที่บ้านจำไก่ ใกล้ๆกับวัดพระธาตุน้อย ในวันนั้นฉันตั้งนาฬิกาปลุกให้แม่ของฉันเวลา 5 โมงเช้า แล้วเพื่อนของฉันก็จะมารับฉันเวลา 6 โมงเช้า ซึ่งคุณครูนัดเวลา 7 โมงเช้า ในวันนั้นฉันเตรียมตัวเป็นอย่างดี ตื่นเช้ามาฉันก็อาบน้ำแต่งตัว เสร็จแล้วก็รับประทานอาหารเข้า แล้วเพื่อนก็มารับที่บ้าน ( ด้วยจักรยาน ) แล้วเราก็ไปโรงเรียนด้วยกัน พอถึง 7 โมงเช้าตามที่นัดหมาย แต่ไม่เป็นไปอย่างที่คิดงานดำเนินประมาณ 8 โรงเช้า ซึ่งคุณครูปล่อยนักเรียนออกไปจากโรงเรียนทีละกลุ่มห่างกันประมาณ 15 นาที แล้วฉันก็เป็นกลุ่มที่ได้ออกไปประมาณที่ 5 - 6 ที่ได้ออกไปจากโรงเรียนเวลาประมาณ 9.15 น. ซึ่งปั่นออกไปด้านหลังโรงเรียนพอปั่นไปได้ในระยะทางหนึ่งก็เหนื่อยมาก พอไปถึงฐานที่ 1 ลูกเสือและเนตรนารี รอคิวต่อเข้าฐานยาวเลย แล้วหมู่ของฉันก็พักกินขนมกัน และแล้วก็ได้เข้าไปในฐานที่ 1 ซึ่งครูจะใช้ดินสอพองทาหน้าให้ มีตั้ง 5 สีแหนะ ฉันก็กลัวเป็นสิวมากกว่าเดิม เพราะปกติก็มากอยู่แล้ว แล้วก็ออกจากฐาน 1 ขี่จักรยานไปในระยะทางที่ไกลแล้วร้อนแบบสุดๆ ไปเลย พอเข้าไปในฐานที่ 2 ก็ต้องแต่แถวอีก ซึ่งฉันก็ได้เป็นตัวแทนของกลุ่มออกไปปฎิบัติการ คุณครูก็ให้เอาผ้าพันคอปิดตาฉันแล้วมองอะไรไม่เห็นเลย พอไปถึงจุดๆหนึ่งคุณครูก็ให้ฉันจับอะไรก็ไม่รู้ อยู่ในขวดพลาสติก แต่ฉันคิดว่าเป็นงูฉันจึงกลัวมากแต่ทีไหนได้เป็นเข็มขัดนั่นเอง พอผ่านฐานที่ 2 ก็ปั่นจักรยานไปอีกซึ่งเป็นทางที่ทุรกานดารมาก และถนนก็เป็นดินเป็นระยะทางที่เหนื่อยและล้ามาก พอไปถึงฐานที่ 3 ให้ช่วยกันแก้ระเบิด ( ปลอม ) แต่ก็กู้ไม่สำเร็จจริงให้วิ่งเข้าไปในไร่นาซึ่งให้เวลา 10 วินาทีให้ไปแอบอย่าให้ครูเห็น แล้วพวกเราก็ไปแอบอยู่หลังกอฟางแล้วก็กลับไปที่ฐานแล้วโดยทาแป้งหน้าขาวเหมือนวอกเลย พอปั่นไปฐานต่อไปก็เหนื่อยมากจากที่รวดเร็ว กลายเป็นช้ามาก พอไปถึงฐานที่ 4 ( โหดสุด) ให้เข้าไปในอุโมงซึ่งด้านบนเป็นหมามุ่ยและมีงูปลอม
อยู่ด้วยและลูกโป่งซึ่งพอใครไปทับเข้าก็ จะแตกเสียงดังมาก แล้วก็ผ่านพ้นไป พอไปฐานที่ 5 ได้เล่นสกีบกแล้วหกล้มตั้ง 3 ครั้ง 3 หล เจ็บกันไปหมดเลย พอปั่นไปถึงหน้าผาเทวดา( จำลอง ) ฉันเหนื่อยมากจนต้องเลิกปั่นและเดินขึ้นไปบนเขาเพราะปั่นมันจุเหนื่อยกว่าเดิน เพราะขึ้นเขา พอไปในระยะทางหนึ่งโซ่ก็หยุดและขาดออกครึ่งหนึ่ง พอไปถึงบนเขามีคุณครูใจดี และเพื่อนๆ ก็ช่วยกันซ่อมให้ แล้วไปรายงานตัวและเปิด - ปิดกอง แล้วก็เลิก ซึ่งฉันก็ขึ้นรถยนต์มากับเพื่อนมาส่งที่หน้าอำเภอแล้วฉันกับเพื่อนอีก 2 คนก็ปั่นจักรยานกลับบ้านใครบ้านมัน The end. (ในเรื่องนี้จะสอนให้ลุกเสือทุกคนมีความรักสามัคคีกัน ความอดทน มีระเบียบวินัยในตนเอง ) แต่จะผ่านมาเกลือบตายแน่. ขอบคุณทุกท่านที่อ่านทุกคน
อยู่ด้วยและลูกโป่งซึ่งพอใครไปทับเข้าก็ จะแตกเสียงดังมาก แล้วก็ผ่านพ้นไป พอไปฐานที่ 5 ได้เล่นสกีบกแล้วหกล้มตั้ง 3 ครั้ง 3 หล เจ็บกันไปหมดเลย พอปั่นไปถึงหน้าผาเทวดา( จำลอง ) ฉันเหนื่อยมากจนต้องเลิกปั่นและเดินขึ้นไปบนเขาเพราะปั่นมันจุเหนื่อยกว่าเดิน เพราะขึ้นเขา พอไปในระยะทางหนึ่งโซ่ก็หยุดและขาดออกครึ่งหนึ่ง พอไปถึงบนเขามีคุณครูใจดี และเพื่อนๆ ก็ช่วยกันซ่อมให้ แล้วไปรายงานตัวและเปิด - ปิดกอง แล้วก็เลิก ซึ่งฉันก็ขึ้นรถยนต์มากับเพื่อนมาส่งที่หน้าอำเภอแล้วฉันกับเพื่อนอีก 2 คนก็ปั่นจักรยานกลับบ้านใครบ้านมัน The end. (ในเรื่องนี้จะสอนให้ลุกเสือทุกคนมีความรักสามัคคีกัน ความอดทน มีระเบียบวินัยในตนเอง ) แต่จะผ่านมาเกลือบตายแน่. ขอบคุณทุกท่านที่อ่านทุกคน
